یحیی متفکرانه پرسپولیس را بیدار کرد
دستهای خالی- ساقهای پرتوان: یک خبر بد و یک خبر خوب برای یحیی و پرسپولیس!
تساوی نتیجه فوقالعادهای نبود، اما نشانههایی بسیار مهم و امیدوارکننده در سبک بازی پرسپولیس وجود داشت.
کسب یک امتیاز در بازی دشوار در عربستان مقابل النصر باعث شد امیدهای پرسپولیس برای صعود به دور بعدی لیگ قهرمانان زنده بماند. اما مهمتر از این یک امتیاز، تغییر مهم در سبک بازی پرسپولیس و تصمیمات هوشمندانه یحیی برای این دیدار بود. یک ماه است که مشخص شده پرسپولیس مثل فصل قبل ابراز و شرایط تکرار 2-4-4 را ندارد، پس زمانش رسیده بود که گل محمدی شرایط تیمش را تغییر دهد. این یک هفته اخیر به جای اعتراض به شرایط، به تلاش برای بهبود سبک بازی پرسپولیس گذشت و این نمایش باکیفیت نیز نتیجه همین تغییر بود، به همین سادگی. ابزار پرسپولیس برای ارائه بهترین عملکرد کافی نیست و دقیقا در همین نقطه است که تفاوت کیفیت سرمربیان مشخص میشود.
یک- تغییر سیستم یحیی گل محمدی با توجه به سبک بازی النصر در دیدار رفت درست و منطقی بود. در مسابقه رفت بارها از مرکز زمین و فضای پشت محوطه جریمه پرسپولیس، ارسالهای مورب به جناحین داده شده و مارسلو بروزوویچ روی دروازه پرسپولیس خلق موقعیت کرد. کمبود نفر در مرکز زمین در دیدار رفت بارها باعث ایجاد فرصت روی دروازه علیرضا بیرانوند شد و هر دو گل النصر نیز از همین روش به ثمر رسید. پس تصمیم منطقی، شلوغ کردن فضای میانه میدان توسط یحیی گل محمدی بود و حضور همزمان میلاد سرلک و مسعود ریگی با وظایف غالب دفاعی، منجر شد النصر بر خلاف بازی رفت و حتی هنگام 11 نفره بودن نیز موقعیت چندانی نداشته باشد.
دو- به نظر 1402 بهترین سال فوتبالی امید عالیشاه بوده و این ستاره باتجربه هر بار که در زمین قرار گرفته، عملکردی بالاتر از استاندارد خودش ارائه داده است. غیبت سعید صادقی باعث شد یحیی گل محمدی دوباره به این وینگر باتجربه اعتماد کند و امید عالیشاه طراح بسیاری از فرصتهای مهم پرسپولیس در مسابقه دشوار برابر النصر بود. میل ذاتی عالیشاه به تغییر پست و حضور در مرکز میدان، شعاع حرکتی این بازیکن را افزایش داده و نقش آفرینی این بازیکن را در زمین بیشتر کرده است. اوج درخشش عالیشاه در همان نیمه اول و ارسال یک پاس هوشمندانه و درخشان به دانیال اسماعیلی فر بود و حیف که مدافع باتجربه پرسپولیس تصمیم نگرفت با یک چیپ نرم دروازه النصر را باز کند.
سه- مشکل عمیق پوشش در قلب خط دفاعی همچنان در سبک بازی پرسپولیس وجود دارد. بعد از تمام شدن فصل برای مرتضی پورعلی گنجی، پرسپولیس حالا دو مدافع اول باکیفیت در اختیار دارد که البته از یک مشکل مشترک رنج میبرند. هم گولسیانی و هم کنعانی زادگان در لحظات زیادی از هر بازی قادر به تشخیص دقیق فضای پشت سر خود و فاصله تا دروازه نیستند و این یعنی یک فضای قابل توجه برای جایگیری مهاجمان حریف و ضربه زدن به سمت دروازه. البته سبک بازی النصر بعد از 10 نفره شدن در بازی با پرسپولیس تغییر کرد و دیگر این مشکل بزرگ در خط دفاعی تیم یحیی گل محمدی چندان به چشم نیامد.
چهار- هواداران پرسپولیس هر بار با درخشش رامین رضاییان در ترکیب سپاهان حسرت میخورند و البته یحیی گل محمدی احتمالا همچنان روی تصمیم خود مبنی بر جذب دانیال اسماعیلی فرد به جای این بازیکن مصر است. دانیال در زمینه اضافه شدن به وینگرهای پرسپولیس، خلق مثلث و البته ارسالهای دقیق کیفیت و قابلیت رامین رضاییان را ندارد، اما علت اصلی حضور او در ترکیب پرسپولیس کاهش فضای خالی در سمت راست در فاز دفاعی بوده و اسماعیلی فر شب گذشته باز هم مثل خودش بازی کرد: آمار قابل قبول و خوب در خط دفاعی و قطع همکاری بازیکنان حریف، اما ارسالهای نه چندان خوب و کیفیت متوسط هنگام اضافه شدن به خط حمله.
پنج- پپ گواردیولا در سالهای اخیر بارها تاکید کرده هر چقدر هم یک سرمربی باهوش و خلاق باشد، در نهایت همه چیز منوط به کیفیت ابزار او در میدان خواهد بود و این تئوری دقیقا شب گذشته در ورزشگاه ملک سعود در ریاض مشخص بود. پرسپولیس از نظر سبک بازی و سیستم خودش را به النصر تحمیل کرده و حتی در عربستان بهتر از حریف بازی کرد، اما بارها عدم کیفیت بالای بازیکنان در هنگام تصمیم نهایی باعث شد فرصتهای گلزنی این تیم از دست برود. پرسپولیس در نیمه اول چند بار فاصلهای تا باز کردن دروازه حریف نداشت، اما بازیکنان این تیم در تصمیم نهایی خود اشتباه عمل کردند و این تفاوت یک تیم باکیفیت از نظر بازیکن و یک تیم با دستهای خالی است.
شش- یک سرمربی باکیفیت اصراری روی تصمیمات خود ندارد و پافشاری بی اندازه یعنی تکرار اشتباه، پس یحیی به خوبی متوجه شد ابزار او برابر تکرار 2-4-4 فصل قبل کامل نیست. یعنی وحید امیری درخشان نیم فصل دوم برای نقش آفرینی در پست مهاجم سایه مصدوم شده، ترابی و صادقی نوسان دارند و سروش نیز در 33 سالگی هر هفته نمیتواند تیم را نجات دهد. پس چارهای جز تغییر سیستم و تقسیم وظایف دشوار میانه میدان بین سه بازیکن نیست و تصمیم عاقلانه یعنی همین کاری که شب گذشته یحیی کرد. حتی گاهی اوقات نتیجه نیز شاید فوق العاده نباشد، اما چنین نشانههایی است که شما را به ادامه فصل امیدوار میکند.
هفت- حتی از تصاویر مخابره شدن از تمرینات یا چهره یحیی پیش از شروع یک بازی یا نیمه دوم نیز میتوان به موقعیت ذهنی او پی برد. پرسپولیس در یک هفته اخیر آرام، بی حاشیه و متمرکز بود و محصول این تغییر روند به خوبی در بازی دیشب نمایان شد. این دیگر بسته به سرمربی پرسپولیس است: نه قرار است بازیکن عجیب غریبی در ادامه فصل به ترکیب اضافه شود و نه حتی در صورت تغییر در ارکان مدیریتی باشگاه، معجزه غیرمنتظرهای رخ میدهد. هواداران پرسپولیس نیز از این سبک رفتار و برخورد یحیی رضایت بیشتری دارند و علیرغم تساوی برابر النصر، شرایط به سود این سرمربی تغییر کرده. این یعنی حالا خود یحیی بهتر از هر کسی میداند بهترین روش برخورد با چالشهای ادامه فصل چه خواهد بود.
آریا فاطمیمقدم
دیدگاه تان را بنویسید