راز اخراج منصوریان از زبان خلعتبری

به گزارش خانه فوتبال و به نقل از ایران ورزشی، خلعتبری بعد از آن هم فرصت چندانی برای بازی پیدا نکرد چون همچنان استرس و ترس زیادی از تکرار مصدومیت داشت اما با این حال، او توانست در هفته‌های پایانی خودی نشان دهد. خلعتبری که فکر می‌کند شانس با ذوب‌آهن و منصوریان یار نبود، از بلاتکلیفی تیمش راضی به نظر نمی‌رسد. مهاجم باتجربه سبزپوشان اصفهانی در رابطه با شرایط تیمش، آمار ذوب‌آهن در نیم فصل اول و... صحبت‌های جالبی دارد.

* اوضاع تیم این روزها چطور است؟

- اوضاع تیم بد نیست. تمرینات از یکشنبه شروع شد که البته من نتوانستم در روز اول تمرینات باشم. در کل متأسفانه ما در نیم فصل اول آنطور که باید و شاید کار را خوب شروع نکردیم و خوب هم به پایان نبردیم. یکسری اتفاق افتاد که همه ناراحت شدیم.

* منظور از آن یکسری اتفاقات، تغییر مدیریت باشگاه بود؟

- تغییرات مدیریتی طبیعی است و امکان دارد هر جایی اتفاق بیفتد. آقای آذری هم خیلی برای باشگاه ذوب‌آهن زحمت کشید که از او تشکر می‌کنیم. آقای محمدی هم مدیر جوانی است که واقعاً دارد تلاش می‌کند که مشکلات بازیکنان، تیم و باشگاه را حل کند ولی متأسفانه فوتبال روی خوشش را به ما نشان نداد و اوضاع چندان بر وفق مراد پیش نرفت.

* هنوز تکلیف سرمربی تیم مشخص نشده؟

- والله من اطلاعی ندارم. اتفاقاً در این مورد با کاپیتان تیم یعنی آقای حدادی‌فر صحبت کردم اما او هم اطلاعی نداشت و مسئولان باشگاه هم تا الان چیزی به ما نگفتند.

فکر می‌کنی اگر منصوریان می‌ماند، شرایط بهتر بود؟

- خب آقای منصوریان بر اساس تعهدی که داد و نتوانستیم در آن موفق شویم، رفت. قرار بود در 5 بازی، 10 امتیاز کسب کنیم که ما در 2 بازی خانگی بردیم و در 2 بازی خارج از خانه هم مساوی کردیم. فقط مقابل پرسپولیس باختیم که با توجه به استرس و فشاری که روی تیم وجود داشت، طبیعی بود. به هر حال شرایط می‌توانست بهتر باشد اما اینطور نشد. همیشه هم تغییر و تحولات بوده که این بار هم در تیم ما افتاد. آقای محمدی مدیرعامل باشگاه همیشه از آقای منصوریان حمایت کرد و پشت ایشان بود. آقای منصوریان هم با بچه‌ها خیلی دوست بود اما شرایط آنطور که باید و شاید خوب پیش نرفت.

* خیلی‌ها معتقدند اگر منصوریان برگردد به نفع ذوب‌آهن است. شما چه نظری داری؟ فکر می‌کنی اگر منصوریان سرمربی ذوب‌آهن باشد، تیم‌تان می‌تواند در نیم فصل دوم نتیجه بگیرد؟

- فوتبال قابل پیش‌بینی نیست. فصل گذشته آقای منصوریان تیم را چهاردهم تحویل گرفت و ششم جدول تحویل داد. بخشی از فوتبال، شانس است و ما این فصل با وجود اینکه تیم خوب و باتجربه‌ای داریم اما نتوانستیم نتایج خوبی بگیریم. همیشه در این مواقع همه دنبال مقصر می‌گردند اما در این مورد باید بگویم نه سرمربی مقصر بود و نه باشگاه. مقصر خودمان بودیم که شاید آنطور که باید و شاید نتوانستیم وظایف‌مان را در زمین اجرا کنیم. با این شرایط کاری از دست کادرفنی هم ساخته نیست.

* آمار نیم فصل اول ذوب‌آهن، خیلی جالب به نظر می‌رسد. در این آمار، قاسم حدادی‌فر و حمید بوحمدان بیشترین بازی را انجام دادند اما شما حتی جزو 11 نفر اول هم نیستید.

- من از هفته سوم کم‌کم توانستم بیایم و در شرایط بازی قرار بگیرم. به هر حال فصل گذشته من رباط ACL و PCL همه را با هم پاره کردم که شرایط خیلی بدی بود. همه احتمال می‌دادند این مصدومیت حداقل 10 ماه طول بکشد اما من توانستم 6 ماهه برگردم. منصوریان هم از هفته سوم، چهارم و بعد از بازی با استقلال، سعی کرد هر بازی 10، 20 دقیقه به من بازی بدهد تا به شرایط نرمال برگردم و ترسم بریزد که همین مسأله باعث شد بازی‌های زیادی را از دست بدهم. قاسم حدادی‌فر هم همیشه جزو بهترین‌های فوتبال ایران بوده و هست که در جام جهانی حقش بود بازی کند اما این شانس به او نرسید. قاسم هم قبلاً 2 تا رباط پاره کرده بود که خیلی سختی کشید اما توانست خودش را به بازی برساند. حمید بوحمدان هم جزو هافبک دفاعی‌های قوی است که عملکرد خیلی خوبی هم در ذوب‌آهن دارد.

* معمولاً در آمار تیم‌ها، دروازه‌بان جزو نفرات اول است اما در ذوب‌آهن خبری از دروازه‌بان‌ها نیست و در نیم فصل اول 3 دروازه‌بان را امتحان کردید که خیلی عجیب بود.

-بله، متأسفانه گلرهای‌مان این فصل خوش‌شانس نبودند. محمدباقر صادقی و یوسف بهزادی واقعاً بدشانس بودند که شانس به دروازه‌بان جوان یعنی معراج اسماعیلی رسید. من فکر می‌کنم تیمی که گل می‌خورد مقصر دفاع و گلر نیستند و همیشه از خط حمله تا آخر مقصر هستند. پس بی‌انصافی است که گل خوردن‌ها را گردن گلر بیندازیم.

* بیشترین گلی که ذوب‌آهن در نیم فصل اول خورد، روی پاس در عمق بود و بیشترین گلی هم که زدید، از همین روش بود.

- جالب است که ما هم از عمق استفاده کردیم و هم از عمق خوردیم. ما در 5 هفته پایانی به جز بازی با سایپا که در نیم فصل دوم بود، با 3 دفاع بازی کردیم اما فقط مقابل پرسپولیس گل خوردیم. در مقابل فولاد یک بر صفر بردیم. مقابل نفت مسجدسلیمان هم تساوی بدون گل بود و در 2 بازی دیگر هم گلی نخوردیم. این تغییر سیستم تا حدودی مشکل ما را برطرف کرد اما در بازی با سایپا گل‌های بدی خوردیم.

* ذوب‌آهن در بازی‌های خانگی هم 11 امتیاز کسب کرد اما در بیرون از خانه تنها 4 امتیاز به دست آورد که آمار خوبی نیست.

 - بله، متأسفانه تیم ما در 7 هفته ابتدایی مسابقات، آنطور که باید و شاید نتیجه نگرفت و در همان ابتدای کار که با نتیجه 3 بر 2 به سایپا باختیم، همه چیز به هم ریخت. رفته‌رفته شرایط بهتر شد و داشتیم جبران می‌کردیم که باز هم به مشکل خوردیم. در این اتفاقات، هیچ‌کس مقصر نیست و فقط اتفاقات فوتبال باعث این نتایج شد.

* جالب این است که در وقت‌های اضافه نیمه دوم 2 گل زدید که این نشان می‌داد تا آخر بازی خیلی تلاش می‌کردید. البته در همان دقایق یک گل هم خوردید.

- بله، ما هر چقدر به انتهای بازی نزدیک می‌شدیم رفته‌رفته بهتر می‌شدیم. در 15 دقیقه پایانی هم برنامه داشتیم. به هر حال وقتی تیم عقب است تلاش می‌کنیم گل بزنیم که از آن طرف حریف هم تصمیم به ضدحمله می‌گیرد که این اتفاقات باعث شد نتیجه مقابل سایپا به آن صورت رقم بخورد. وقتی هم جلو باشیم، سعی بر ضدحمله داریم که باعث می‌شود گل بزنیم. من فکر می‌کنم در دقایق پایانی بازی خوب بودیم و واقعاً فوتبال بازی می‌‌کردیم.

* نکته عجیبی که در مورد ذوب‌آهن وجود دارد این است که به طور میانگین در هر بازی خانگی حدود 2 هزار و 700 نفر تماشاگر داشتید.

- ذوب‌آهن همیشه طرفداران زیادی نداشت ولی واقعاً این نفرات هم که به ورزشگاه می‌آیند، باشگاه را قلباً دوست دارند و حمایت می‌کنند. هواداران ما از بردها لذت می‌برند و وقتی نتایج قابل قبول نبود طبیعی بود که به ورزشگاه نیایند. زمان مدیریت آقای دلیلی، آذری و ابراهیم‌زاده که در آسیا بودیم، چه در لیگ و چه در آسیایی، فولادشهر پر می‌شد اما الان هواداران ناراحت هستند که امیدوارم این ناراحتی خیلی زود به پایان برسد.