رضا حقیقی: آقای اسطوره زیرابم را پیش علی دایی زد!

به گزارش خانه فوتبال، رضا حقیقی شاندیز در 23 سالگی به عنوان کاپیتان فجرسپاسی با پیشنهاد فوق العاده‌ای از پرسپولیس مواجه شد که این انتقال در آن مقطع با حواشی زیادی همراه شد. او در ادامه به عنوان یکی از گرانترین بازیکنان لیگ و پرسپولیس به جمع سرخپوشان اضافه شد. قرارداد یک میلیارد و 350 میلیونی حقیقی که در آن مقطع یک رکورد محسوب می‌شد هر چند با نمایش موفق این بازیکن همراه شد و در نهایت حضور او را در جام جهانی در پی داشت، یک شیب نزولی بزرگ را در ادامه به دنبال داشت تا جایی که او در نهایت ناپدید شد و فوتبال را در 31 سالگی کنار گذاشت.

حقیقی اکنون مدعی است تصمیمات و انتخاب‌های اشتباهش در این مساله تاثیر داشته و نصیحت او به بازیکنان کنونی پرسپولیس این است که حتی با گذشتن از مبالغ بالای پیشنهادی و عدم دریافت مطالبات نیز قدر پیراهنی که بر تن دارند، را داشته باشند. حقیقی که در روزهای پایانی فوتبالش با حواشی بزرگی مواجه بود، اکنون بعد از مدت‌ها تن به گفتگو داده و درباره آنها به صحبت می‌پردازد.

رضا حقیقی چرا به این شکل نابود شد و فوتبال را کنار گذاشت؟

چند پیشنهاد لیگ یکی داشتم و یک تیم لیگ دویی هم پیشنهاد داد که گفتم والا آنجا دیگر از همین هم که هستم به فنا می‌روم. الان وزنم کمی بالا رفته ولی زود کم می‌کنم. الان هم که کرونا آمده و مرا از همه چیز انداخت. فکر می‌کنم انتخاب شهرداری ماهشهر یکی از انتخاب‌های اشتباهم بود. در آن زمان از گسترش فولاد و توسط فیروز کریمی پیشنهاد داشتم اما آقای مرزبان اجازه نداد. گفت زمانی که کسی به تو اعتماد نداشت جذبت کردیم و الان که آماده شدی نامردی است بروی و اینقدر گفت که نرفتم. انتخاب اشتباه کردم و بعد از آن دیگر رفتم خانه!

در جام جهانی 2014 بازیکن ثابت تیم ملی بودی و الان در 31 سالگی چرا به پایان رسیدی؟

اگر الان پرسپولیس بودم کاپیتان بودم. بعد از جام جهانی از لیگ آلمان و هرتابرلین پیشنهاد داشتم. سال قبل از آن هم از دیناموکیف پیشنهاد داشتم و همچنین از العربی قطر و 2 میلیون دلار می‌داد. هرتابرلین مرا برای دفاع وسط می‌خواست و به آقای دایی گفتم که گفتند نیم فصل با ما باش و بعد برو. متاسفانه آقای دایی هفته هشتم رفت و بعد از آن اوضاع کاملا بهم ریخت. 

از ستاره شدن در ترکیب فجرسپاسی تا این شرایط. به نظر می‌رسد شهرت و محبوبیت ناگهانی همه چیز را به زد.

شاید درست باشد و آن شهرت و محبوبیت و اوضاع مناسب تاثیر گذاشت. زودتر از چیزی که مدنظرم بود به آن جایگاهی که می‌خواستم رسیدم. در 22 سالگی کاپیتان فجر شدم و با آن شرایط خاص به پرسپولیس رفتم. سریع به جام جهانی رفتم و پیشنهادات اروپایی که داشتم. اتفاقات خوب برای من افتاد اما متاسفانه اشتباه بزرگی که کردم و زمینه ساز اشتباهات بعدی‌ام شد همین جدایی از پرسپولیس بود. بزرگترین لطمه را این تصمیم به من زد و از آنجا به پدیده آمدم. تیمی که در آن مقطع دعوای مدیریتی داشت و حتی مجموعه پدیده پلمب شد. آنها هم سر قول‌شان نبودند و مشکلاتی با مدیریت و کادرفنی داشتم که باعث اخراجم شد. از صبای قم پیشنهاد داشتم و وقتی رفتم دیدم آن چیزی که می‌خواستم نبود. تیمی وسط جدولی بود و با رویاهای من فاصله داشت. خواستم با لژیونر شدن این تصمیم را جبران کنم که به تایلند رفتم اما آنجا هم کشاله‌ام پاره شد و در بازگشت به پدیده هم دوباره با رضا مهاجری به مشکل خوردم. رضا مهاجری گفت چرا پولت را بخشیدی تا این‌ها بتوانند پرویز مظلومی را بیاورند و با من لج افتاد و همه چیز برایم بد پیش رفت.

برای بازیکنی که در لول پرسپولیس و تیم ملی است این همه تصمیمات پیاپی اشتباه کمی عجیب به نظر می‌رسد.

زمانی که آقای نکونام از تیم ملی خداحافظی کرد، آقای کی روش یک ساعت و نیم با من در مسیر بازگشت از جام جهانی صحبت کرد و گفت جواد می‌رود و باید کار را بگیری. ولی متاسفانه همه چیز برایم بهم خورد و نمی‌دانم واقعا باید چه بگویم. همه چیز دست به دست هم داد تا اتفاقات بدی برایم رقم بخورد.

اگر فرصت جبران داشتی کدام تصمیم اشتباه را حذف خواهی کرد؟

من اگر به عقب برگردم چنان به فوتبال و پرسپولیس که با چیزی نشود ما را جدا کنند. حتی اگر پول هم ندهند با پیراهن پرسپولیس خداحافظی خواهم کرد. این یک حسرت بزرگ برایم است. با احمد نوراللهی، عالیشاه، ماهینی و سیدجلال حسینی در زمان خودم رفیق بودم. زمانی که من در تیم بودم نوراللهی در 18 تا نبود. تا وقتی که چیزی را از دست ندهید قدر آن را نمی‌دانید. قراردادم 1 میلیارد و 350 بود و اگر الان 100 میلیون هم سالی به من می‌دادند چیزی نمی‌گفتم. پرسپولیس به نظرم بزرگترین چیز برای بازیکن است و همه چیز را به آنها می‌دهد. پول، شهرت، افتخار و محبوبیت. من با شجاع الان هم رفیق هستم و چندین بار به او گفتم هر پیشنهادی از پرسپولیس داشتی هم جدا نشو مگر اینکه یکی از تیم‌های تاپ فوتبال اروپا باشد. تیمی که سرش به تنش بی ارزد. شما دیدید که بازیکنانی مثل احمدزاده و امیری با جدایی از این تیم با چه مشکلاتی فرصت بازگشت به دست آوردند. مهدی طارمی هم با این پتانسیل به نظرم باید هر چه زودتر به تیمی معتبر برود و اگر این شرایط برایش مهیا نشد هر چه زودتر به پرسپولیس برگردد.

تصمیم اینکه به هرتابرلین هم نرفتی به نظر می‌رسد تاثیر زیادی در این شرایط کنونی‌ات داشته باشد.

من آفر آنها را همچنان نگه داشته‌ام. یک میلیون و 550هزار دلار پیشنهاد دادند ولی با توجه به اینکه علی آقا در این تیم قبلا حضور داشت با او مشورت کردم. او گفت با توجه به اینکه تازه از جام جهانی آمدی یک نیم فصل دیگر بمان و بعد از آن مطمئن باش خودم کمکت می‌کنم تا بروی اما نشد و الان پشیمانی هیچ سودی ندارد.

خب اگر بخواهیم صادقانه حرف بزنیم؛ در دوران فوتبالی‌ات یک سری حرف و حدیث هم شکل گرفت. چقدر آن موضوعات درست بود؟

می‌دانم منظورتان چیست. اما آن مشکل هنوز در فوتبال ایران وجود دارد و در این بازی هستند. در زمان حضور در صبا و قبل از یک بازی مشکلاتی پیش آمد که بازی نکردم. بعد یکی از بازیکنان مثلا سرشناس که دوست دارد خودش را اسطوره بداند حرفی به آقای دایی زد که برایم مشکل ساز شد. حاشیه یک درصدی مرا هزار برابر کردند و مشکل و حاشیه برایم درست کردند. آن زمان آقای دایی شاید منتظر بود عذرخواهی کنم تا مرا نگه دارد اما من شاید به خاطر پیشنهاد تایلند را که داشتم به ایشان گفتم یا علی و خداحافظ! اما الان می‌خواهم به فوتبال برگردم و انگیزه و توان کیفی خودم را می‌شناسم و مشکلی برای بازگشت ندارم. یک سری افراد در فوتبال ایران و در لیگ برتر بازی می‌کنند که اصلا استعداد ندارند و کلاس هم برای تیم خود می‌گذارند و اگر شرایط عادی بود در لیگ یک هم فرصت بازی به دست نمی‌آوردند.