پایگاه خبری خانه فوتبال:

برای بررسی عملکرد وزارت ورزش و جوانان باید وضعیت تمام رشته های ورزشی را ارزیابی کرد، اما اوضاع فوتبال به اندازه ای اسفناک است که با همین یک فدراسیون به عنوان نمونه خروار وضعیت کاملا مشخص است. وزارت ورزش و جوانان  به عنوان متولی اصلی ورزش کشور هرچند بارها اعلام کرده که دخالتی در سیاست‌های داخلی فدراسیون‌ها از جمله فوتبال ندارد، اما به وضوح مشخص است که کلیه تصمیم گیری‌های مدیریتی حتی در باشگاه با موافقت نظر وزارتخانه است.

فدراسیون فوتبال در ماه های اخیر به حدی نابسامانی داشته که قابل بیان در یکی دو مقاله و یادداشت نیست. پرونده خسارت‌های چند ده میلیاردی ناشی از قراردادهای فاجعه بار با مربیان خارجی، مرتبا به ضرر ایران بسته می شود. مربیانی مانند برانکو، شفر و استراماچونی در دوره فعلی وزارت ورزش از کشور بیرون رفتند یا بیرون انداخته شدند و حالا از جیب بیت المال باید جبران خسارت شود.

دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مستقیما زیر نظر وزارت ورزش و جوانان اداره می شود و این دو باشگاه در سالیان گذشته تا توانسته اند بدهی آورده اند. فدراسیون فوتبال هم که گل سرسبد قراردادها را با ویلموتس بست و حالا خودش و دستیارانش یکی پس از دیگری طلب های چند ده میلیاردی خود را از مجاری قانونی درخواست می کنند و حکم می گیرند.

رئیس سابق فدراسیون فوتبال که این روزها رد و نشانی از او یافت نمی شود، چگونه می تواند خسارت بپردازد. مگر هم او نبود که گفته بود از تجارب قبلی قرارداد با کی روش درس گرفته ایم و اشتباه های قبلی تکرار نمی شود؟ پس چه شد که از خسارت ناشی از خشکشویی کی روش به خسارت بیش از صد میلیاردی ویلموتس رسیدیم؟

وزارت ورزش باید چه اندازه خسارت بر جای می گذاشت که پای مجلس به عنوان ناظر اصلی اجرای قانون و رسیدگی به تخلفات قوه مجریه، به ماجرا باز شود؟ این که دولت بعدی بیاید و وزیر جدید روی صندلی بنشیند و بگوید بدهی ها مربوط به دوره گذشته است چه دردی از پول هدر رفته ملت دوا می کند؟

منبع: جی پلاس

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: