چه کسی دوست دارد جای فرهاد مجیدی باشد؟

این روزها اخبار باشگاه استقلال پیرامون بازگشت استراماچونی می چرخد. کمتر کسی به این مسئله توجه دارد که آبی پوشان روز پنج شنبه یک فینال حساس را پیش روی دارند که می تواند یک جام قهرمانی را برای آنها بدست بیاورد.در این شرایط اخبار گوناگون و جدید از ایتالیا هم مزید برعلت شده تا سرمربی آبیها کار سخت تری برای بازی سرنوشت ساز تیمش در انتهای فصل طولانی فوتبال داشته باشد.

پس از اتفاقات پیرامون خروج استراماچونی از ایران و سفر بی بازگشت او، هواداران استقلال به دنبال برگرداندن سرمربی تیمشان بودند و حتی مسئولان استقلال برای انجام مذاکرات با وکیل این سرمربی راهی قطر و حتی ایتالیا شدند اما حواشی زیادی از جمله انتشار قرارداد سرمربی ایتالیایی و واکنش های عجیب باشگاه استقلال از جمله تعیین زمان برای پاسخگویی، باعث شد این سرمربی قید حضور در ایران را بزند.

در حالیکه دیگر عدم بازگشت استراماچونی قطعی شده بود، فرهاد مجیدی با قبول مسئولیت سنگین حضور بر روی نیمکت استقلال، هدایت این تیم را پذیرفت. شاید کمتر مربی ایرانی حاضر می شد خطر عدم نتیجه گیری و از بین رفتن محبوبیت و آینده شغلی اش را به جان بخرد و بر روی نیمکت استقلال بنشیند.

نتایج فرهاد در ابتدا بسیار خوب بودند. تیم او 3 گل به الکویت زد، الریان را در قطر با 5 گل در هم کوبید و از سد نفت مسجدسلیمان گذشت، اما رفته رفته و با مصدومیت های پی در پی بازیکنان کلیدی این تیم، نتایج استقلال نیز سیر نزولی در پیش گرفت تا اینکه مسائل مربوط به ویروس کرونا و تعویق لیگ برتر پیش آمد.

در حالیکه فوتبال ایران پس از کرونا مجددا از سر گرفته شد، اما مواردی از جمله غیبت های پیاپی و مصدومیت های بدموقع بازیکنان استقلال باعث شد مجیدی در هر بازی چند غایب بزرگ در ترکیب تیمش داشته باشد. با این اوصاف، فرهاد دست از کار نکشید و با نتایج خوب، توانست استقلال را به مقام نائب قهرمانی لیگ برتر برساند. از جمله نتایج خوب مجیدی می توان به پیروزی مقابل صنعت نفت، پارس جم و شاهین بوشهر اشاره کرد که همگی در تابستان داغ آبادان و بوشهر بدست آمدند. همه بر این مسئله واقف هستند که پیروزی در گرمای بالای این شهرها، کار هر کسی نیست.

اوج کار فرهاد به دو پیروزی مقابل سپاهان بازمیگردد. مجیدی در حالیکه در دو دیدار مقابل زردپوشان اصفهانی چند بازیکن غایب داشت، اما در هر دو دیدار لیگ برتر و جام حذفی، مچ امیر قلعه نویی را خواباند تا هم با کسب مقام دومی در لیگ برتر، سهمیه آسیایی را قطعی کند و هم به نیمه نهایی جام حذفی برسد. 

بازی با پرسپولیس در دیدار مرگ و زندگی جام حذفی، می توانست مسیر سقوط فرهاد باشد. اما مجیدی با وجود غیبت بازیکنانی نظیر چشمی و یزدانی و بازی دادن به کریمی و دانشگر مصدوم، توانست دست به کاری بزند که استقلال در 3 سال گذشته از انجامش عاجز بود. او پرسپولیس را شکست داد و حالا فقط یک گام تا مقام قهرمانی جام حذفی فاصله دارد. تنها با مقایسه ترکیب و نیمکت ذخیره های دو تیم می توان دریافت که گذشتن از سد پرسپولیسی که در طول 23 بازی تنها دوبار مقابل الدحیل و ذوب آهن شکست خورده بود، تا چه حد سخت و دشوار است.

مجیدی تقریبا در موقعیتی قرار گرفته است که 2 سال پیش وینفرد شفر آلمانی در آن شرایط قرار داشت. شفر استقلال را به فینال جام حذفی برد و به مقام قهرمانی رساند و در صبح دیدار فینال با قراردادی چرب و نرم و بیش از یک میلیون دلاری از سوی افتخاری مدیرعامل آبی پوشان، قراردادش را با استقلال تمدید کرد.

اما تفاوت شفر و مجیدی در چند نکته است. مدت زمان حضور شفر در استقلال بیشتر از مجیدی بود. شفر در میانه های نیم فصل اول هدایت استقلال را برعهده گرفت ولی مجیدی از نیم فصل دوم بر روی نیمکت آبی پوشان نشست. شفر استقلال را به مقام سومی لیگ برتر رساند در حالیکه فرهاد با استقلال نائب قهرمان شد. آن هم در حالیکه حریفان سرسختی را در مقابل خودش داشت و از همه مهمتر از حمایت هواداران آبی بر روی سکوها نیز محروم بود.

از همه اینها گذشته، در استقلال شفر بازیکنانی چون سرور جپاروف، مامه تیام، امید ابراهیمی، امید نورافکن، مهدی رحمتی، پژمان منتظری و... حضور داشتند در حالیکه در استقلال مجیدی وضعیت اینگونه نبود. او با ترکیبی که بجز دیاباته ستاره فوق العاده ای در آن حضور نداشت، به این عنوان رسید.

حالا و در حالیکه 3 روز تا فینال جام حذفی باقیمانده، مجیدی نه مدیرعاملی را در کنارش دارد که وعده تمدید با قرارداد بیش از یک میلیون دلاری به او بدهد و نه حمایت سفت و سخت هواداران و کادر مدیریتی تیم را پشت سرش می بیند. می توان گفت که امروز فرهاد مجیدی تنها تر از هر زمانی است که با وجود اینکه در آستانه کسب جام قرار دارد، اما درحالیکه وعده داده فینال آخرین بازی اوست،هنوز هیچ جریانی به صورت جدی برای حمایت از او (حداقل برای بازی فینال) پاپیش نگذاشته است. چیزی که مزاحم تمرکز حداکثری استقلال برای فینال خواهد بود .