افشاگری کرانچار؛ استیلی از همان زمان می‌خواست سرمربی شود!
سرمربی اسبق تیم امید از دخالتها در امور فنی در زمان خودش و دلایل عدم صعود به المپیک صحبت کرد.
به گزارش خانه فوتبال، عدم صعود تیم امید ایران به المپیک ۲۰۲۰ توکیو باعث شد حواشی یک سال اخیر پیرامون این تیم مجدداً در ذهن اصحاب رسانه و مخاطبان فوتبال زنده شده و به دنبال پاسخ‌هایی برای پرس‌های اتفاقات اخیر باشند که به بهانه حساسیت رقابت‌ها و عدم ورود به حواشی مخرب، بررسی و واکاوی آن‌ها به تاخیر افتاده است. اتفاقاتی که باعث شد کرانچار و پس از او فرهاد مجیدی برای کار در این تیم به مشکل بخورند و در نهایت خود حمید استیلی که در متن این حواشی قرار داشت سکان هدایت تیم المپیک را بر عهده گرفت و خودش آنطور که گفت، مقصر اصلی ناکامی این تیم است. یکی از نفراتی که صحبت‌های جذاب و شنیدنی در این مورد دارد زلاتکو کرانچار، سرمربی اسبق تیم امید است که با وجود صعود از دور اول مقدماتی به دور نهایی از تیم جدا شد و خیلی‌ها عقیده دارند اگر او در سمتش باقی می‌ماند الان جشن صعود به توکیو گرفته بودیم. گفت‌وگوی او را می‌خوانید:
تیم امید ایران از صعود به المپیک ۲۰۲۰ توکیو باز ماند. شما که مدتی هدایت این تیم را بر عهده داشتید چنین عاقبتی برایش پیش بینی می‌کردید؟
حقیقتش را بخواهید این برخلاف تصورات من بود. قبل از هر چیز در راه المپیک برای تیم امید خیلی مهم بود که از دور اول به دور نهایی صعود کند و صعود به المپیک هم هدف اصلی و نهایی بود که مسیر تیم امید به سمتی بود که کاملاً این هدف در دسترس بود. صعود ما به بازیکنان این انگیزه را داد که جای پیشرفت دارند و با یک برنامه‌ریزی و آماده‌سازی خوب می‌توانند راهی توکیو شوند و ما برای کسب نتایج لازم در تایلند هر اقدام لازم را انجام داده بودیم.
از این تیم توسط فدراسیون و مسئولان حمایت خوبی انجام شد. اردو‌های مناسب و شرایط مالی خوب و تعطیلی مسابقات لیگ. مقصر عدم صعود به المپیک چه کسی است؟
ببینید من در بخشی که خودم بودم توانستم به دور نهایی راه پیدا کنم. حدود ۸-۹ ماه قبل بود، بله در در ماه اسفند بود. درست است مسابقات ترتیب داده شد و مسیر خوبی تدارک دیده شد و استمرار داشت و شرایط برای جا افتادن به شکل خوبی پیش رفت، ولی آنچه من توجه شدم از لحاظ گروهی که داشتیم ازبکستان، کره جنوبی و چین مسیر را دچار اختلال کرد. برای تیمی که داشت ثبات پیدا می‌کرد از لحاظ بازی‌های آسیایی جاکارتا و دیدار‌های تدارکاتی و اردو‌ها و دور اول مقدماتی که میزبان ورزشگاه آزادی بود با آن تیم باید ادامه داده می‌شد. این تیم به خوبی غربالگری شده بود. با توجه به مسابقه با ازبکستان و بازی با کره‌جنوبی و در نهایت بازی با چین می‌توانم بگویم که تیم خیلی دستخوش تغییر شده بود. باید این را بررسی کرد که چرا این همه تغییر ایجاد شد. از استیلی تعجب میکنم که خودش مدیر فنی بود و در کنار من بود و با هم کار مشترک انجام دادیم و آن نحو انتخاب بازیکن همه چیز خوب بود. نمی‌دانم دچار تغییر به این میزان شد. اگر با همان نفرات تیم جا می‌افتاد می‌توانست نتیجه خوبی کسب کند.
آن زمان که شما بودید اکبر محمدی و کمیته فنی انتقاد می‌کردند از تیم شما که بازی مستقیم انجام می‌دهد و تعداد پاس‌های‌شان کم است، ولی الان بعد از ۸-۹ ماه از آن دوره در ۳ بازی تیم تعداد پاس و گردش توپ در ضعیف‌ترین حالت خودش بود. در این مورد صحبت کنید.
بله اینطور است. بعد از دور مسابقات این موارد را مورد بحث قرار دادیم. به همان کسانی که این انتقاد‌ها را مطرح کردند آمار نشان دادم و خیلی چیز‌ها به اثبات رسید. به لحاظ سازماندهی بازی و تعداد پاس‌ها و گردش توپ آمارما نسبت به دور اخیر خیلی بهتر بود. ضمن اینکه حریفان ما از جمله ازبکستان و کره نسبت به بازی‌های جاکارتا ضعیف‌تر بودند. برای مثال کره ۴ ملی پوش بزرگسالان خود را در آن بازی‌ها به همراه داشت و چین هم همینطور. در دیدار‌های ما مالکیت توپ ۵۸ درصد، و ۶۵ درصد بود و حتی در دیدار آخر از این نظر ۷۰ به ۳۰ بودیم. مخاطب من کمیته فنی است و مشکل را از سوی آن‌ها می‌بینم. نمی‌گویم فدراسیون فوتبال بلکه کمیته ملی المپیک و اعضای منتخب آن در کمیته فنی که وابسته به کمیته المپیک بود. فدراسیون فوتبال اینطور نبود و آن‌ها واقع بینانه نگاه می‌کردند و مشکلی از جانب آن‌ها نداشتیم. هرکار لازم بود کردند تا بعد از چند دهه المپیک ایران موفق شود.
صالحی امیری به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک بعد از عدم راهیابی ایران به المپیک توکیو از مردم ایران عذرخواهی کرد. اگر در کشوری مثل کرواسی این اتفاق می‌افتاد آیا عذرخواهی کافی بود و یا فکر می‌کنید لازم است با استعفا یا کار‌هایی از این قبیل واکنش نشان داده شود؟
به عقیده من مسئولیت اصلی مربوط به رئیس کمیته ملی المپیک نیست چرا که او علاوه بر فوتبال مسئولیت چندین رشته دیگر را بر عهده دارد و کارش فقط با فوتبال سنجیده نمی‌شود. رئیس کمیته ملی المپیک باید برای فوتبال دست به هر اقدامی می‌زد تا بعد از ۴۴ سال تیم به المپیک صعود کند. او به این منظور افرادی را قرار داده بود که در کمیته فنی بودند و از آن طرف از جانب فدراسیون فوتبال سازماندهی خوبی داشتیم که تیم بتواند یک شرایط فراهم کند و بهترین نتیجه ممکن را بگیرد. آن افراد که در کمیته فنبی بودند را باید تحت سوال قرار داد.
یعنی محصص، ماجدی، معینی و محمدی؟
بله. این نفرات کسانی هستند که برای نتیجه نگرفتن تیم امید از آن‌ها باید سوال شود.
شما یک مصاحبه قبل از جدایی از تیم امید و ترک تهران داشتید و از افرادی بدون نام بردن یاد کردید که سعی داشتند در کارتان خلل ایجاد کنند. بعد از شما فرهاد مجیدی هم از دخالت‌هایی در کارش خبر داد. اینکه استیلی در امور فنی دخالت داشت و یا محصص و سایرین سعی داشتند دستیار فرهاد مجیدی شوند. شما که آن زمان از کسی اسم نبردید، ولی حالا که تکلیف تیم امید روشن است می‌توانید شفاف‌تر صحبت کنید؟
اصلاً اینگونه نبود. من همان موقع هم اگر یادتان باشد گفتم که استیلی تلاش دارد تا از نقش مدیر فنی وارد حیطه مربیگری شود که البته هربار با مقاومت من روبرو شد و ایده‌هایش را نپذیرفتم. به همین خاطر برخی مواجهات رخ داد. تلاش کردم بخش کاری ایشان را نشان دهم که مشخص شود تا چه مرزی می‌تواند جلو برود. وظیفه مدیر این است که امکانات فراهم کند و مسائلی مثل بودجه و پاداش را بررسی کند و دخالت در امور فنی را اجازه نمی‌دهم. او البته از جایی که حمایت می‌شد هم کمک می‌گرفت. همه تلاش ما این بود که در تیم یک نوع هماهنگی ایجاد شود. در آن مقطع طبیعتاً تاج به عنوان رئیس فدراسیون مجبور شد بعد از راه یابی به دور دوم المپیک که ضرب کار گرفته می‌شد تغییراتی ایجاد کند. به خودم این را گفت و فدراسیون توجیهش این بود که تغییراتی صورت بگیرد و مربی ایرانی بیاید که با توجه به شرایط این تصمیم عاقلانه و منطقی بود. فشار مالی به فدراسیون وارد می‌شد و این تغییر از طریق برنامه فدراسیون باعث می‌شد بتواند تامین مالی کند و بهتر بود در این شرایط کسی روی کار بیاید که خودش می‌خواهد تصمیم‌گیری کند و در رأس کار قرار بگیرد.
پس با این وجود چرا به جای اینکه استیلی خودش بیاید، مجیدی را آورد؟ فکر می‌کنید این یک سناریو بود؟
احتمالاً همینطور است. البته برای جواب دقیق‌تر خود استیلی باید پاسخ دهد. او مسئولیت قبول کرده است و چه خوب است که همه نقش را گردن گرفته و عذرخواهی کرده است، ولی به دنبال ایشان تیمی که پشت سرش بود از مطبوعات و کمیته فنی که حمایتش می‌کرد و به نظرم وقتش است که ان‌ها هم پاسخگو باشند.
در آن مقطع تمرکز استیلی روی امور فنی بود یا فراهم کردن تدارکات مناسب برای تیم؟ چون مشکلاتی در زمان شما وجود داشت که در زمان خودش شرایط بهتر شد. اردوی خوب و بازی‌های تدارکاتی و حتی تعطیل کردن مسابقات لیگ اقداماتی از این قبیل بود.
مشکلاتی در زمینه سازماندهی وجود داشت. این تیم با آماده سازی در بازی‌های آسیایی حاضر شد و جداً مسابقات خوبی برگزار کردیم و تورنمنت قطر هم خوب بود و مسیر را باز کرد تا آماده حضور در تایلند باشیم. در این زمینه فدراسیون فوتبال به همراه تاج و ساکت همه چیز را به بهترین شکل پیش بینی کرده بودند و می‌دانستند نیاز داریم به مسابقاتی برای بهتر شدن تیم و موفق شدند این کار را انجام دهند. اگر آن تغییرات انجام نمی‌شد و هماهنگی ایجاد شده ادامه پیدا می‌کرد باعث می‌شد در اردوی تایلند بچه‌ها را به حداکثر هماهنگی برسانیم. ساکت و فدراسیون هماهنگ بودند و تا می‌توانستند از لحاظ مالی حمایت کردند و بعد هم پیگیری مالی شد که با استیلی به نتایج برسیم. همانطور که گفتم قصوری متوجه مسئولان فدراسیون نیست و باید از کمیته فنی و استیلی در مورد مشکلات سوال شود.
یک سوال شفاف می‌خواهم از شما بپرسیم. آیا از سوی استیلی فشاری برای دعوت از بازیکنانی خاص به شما صورت می‌گرفت؟
بله ایشان تلاش می‌کرد و نسبت به دعوت شدن برخی اصرار می‌کرد و تاکید داشت آن‌ها حضور داشته باشند. اگر نگاه کنید بین نفرات تیم تفاوت زیادی است با آن‌هایی که در حال حاضر بازی می‌کنند. بازی با تعداد پاس زیاد با آن بازیکنان شکل می‌گرفت. لیست آخرین بازی من در مقدماتی را پیدا کنید و مقایسه کنید با لیست فعلی، چند بازیکن تغییر کردند؟ مهدی قائدی فیکس نبود در استقلال در این فصل فیکس شده است، در این مسابقات یونس دلفی را ندیدم، نامداری را ندیدم، دره را ندیدم، رزاق‌پور را ندیدم، روستایی را ندیدم.
و استفاده از شجاعی در پستی متفاوت و اتفاقاتی از این دست.
شجاعی بله، او در زمان ما مدافع بود، ولی در دوره اخیر مهاجم بازی می‌کرد که تعجب بر انگیز بود. البته هر مربی عقاید خودش را دارد. شجاعی در پست دفاع، بازیکن سمت چپ زمین بود که در دفاع که رو به جلو هم بود، ولی به عنوان یکی از ۳ بازیکن جلوی زمین شناخته نمی‌شد. در هر صورت ما حق نداریم سمت بازیکنان انگش اشاره را بگیریم و او را مقصر جلوه دهیم چرا که ان‌ها به هیچ وجه تقصیر ندارند چرا که آزادی عمل نداشتند. مقایسه کنید مسلمی پور کجاست و شرایط با حضور او و بدون حضورش چقدر تفاوت می‌کرد.
در کنار خروج شما از ایران صحبت از یک سناریو برای رفتن مربیان خارجی مطرح بود. کرانچار، برانکو، کالدرون، استراماچونی و ویلموتس. چنین چیزی صحت دارد؟
من خیلی واقع بین و صبور و بردبار هستم. طبیعی است وقتی رفتند به سراغ این موضوع که بدون تنش و به اصطلاح جنتلمنانه جدا شویم، همین اتفاق افتاد. ابتدای گفتگوی ما این بود که سراغ مربیان ایرانی بروند و شانس به مربیان داخلی بدهند. در اثر تحریم‌های بین المللی اوضاع بد شده است و من سعی میکنم درک کنم و این موارد را از تاج پذیرفتم که نیاز به چنین تغییر و استفاده از مربیان داخلی است، ولی مربی ایرانی باید بتواند نتیجه قابل قبولی پشت سر داشته باشد. استیلی اسم و رسم دارد، ولی در کارنامه خودش موفقیتی ندارد. اصلاح کنید اگر درست نمی‌گویم؟
کاملاً همینطور است. او در پرسپولیس، شاهین، ملوان و تیم‌های دیگر کارنامه قابل قبولی نداشته است.
بله. نکته اینجاست. درست است باید نوبت داد به مربیان جوانی که به این مسیر بیایند، ولی اصل در فوتبال نتیجه‌گرفتن است و نتیجه معیار محافظت از سرمربی است در همه جای دنیا به این موضوع توجه می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید