پایگاه خبری خانه فوتبال:

به گزارش روزنامه توسعه ایرانی؛ تمایل تراکتوری‌ها به جذب سرمربیان بزرگ در سال‌های گذشته، بر هیچ‌کس پنهان نبوده است. آنها در گذشته با مربیان موفق فوتبال ایران مثل برانکو مذاکره کردند و برای مدتی نیز مصطفی دنیزلی را روی نیمکت نشاندند. زنوزی که رابطه بسیار خوبی با کی‌روش دارد و در دوران حضور این مربی در فوتبال ایران، از تیم ملی حمایت مالی کرده است، پس از برکناری منصوریان به دنبال جذب کارلوس کی‌روش بود اما از یک طرف بی‌میلی این مربی به کار در رده باشگاهی و از سوی دیگر قانون منع به کارگیری مربیان خارجی، مانع از رقم خوردن این اتفاق شد.

تراکتوری‌ها حتی تصمیم داشتند قانون را دور بزنند و کی‌روش را با سمت «مدیرفنی» اما به عنوان سرمربی روی نیمکت قرار بدهند اما با توجه به قانون صریح و البته عجیب ممانعت از ورود خارجی‌های جدید، این کار عملا شدنی نبود. اگر کی‌روش به فوتبال باشگاهی ایران اضافه می‌شد و در تراکتور مسئولیت می‌گرفت، بدون هیچ شکی سطح رقابت در فوتبال ایران بالاتر می‌رفت و لیگ بیستم، هیجان فوق‌العاده جذابی به دست می‌آورد. با این حال این اتفاق ممکن نبود تا باز هم ثابت شود که این قانون، یک پسرفت بزرگ برای فوتبال ایران به وجود می‌آورد. با این حال، تصمیم تراکتوری‌ها برای انتخاب سرمربی موقت به جای جذب یک سرمربی دائمی، در نوع خودش کمی عجیب به نظر می‌رسد. آنها که دیدند نمی‌توانند کی‌روش را به فوتبال ایران بیاورند، به سراغ یکی از محبوب‌ترین شاگردان او در دوران حضورش در تیم ملی رفتند.

مسعود شجاعی حتی وقتی آشکارا افت کرده بود، باز هم زیر نظر این مربی به تیم ملی دعوت می‌شد. روندی که حالا دیگر در تیم اسکوچیچ وجود ندارد و به نظر می‌رسد دوران حضور شجاعی در تیم ملی دیگر به طور کامل به پایان رسیده است. از نسلی که به همراه مسعود و مهره‌هایی مثل نکو به جام جهانی 2014 صعود کرد، هنوز بعضی‌ها مشغول فوتبال بازی کردن هستند و به مربیگری فکر هم نمی‌کنند. با این حال شجاعی حالا در یک مسیر مهم قدم گذاشته و با پذیرفتن این مسئولیت بزرگ، یک تجربه تازه را سپری خواهد کرد.

از نسلی که به همراه مسعود و مهره‌هایی مثل نکو به جام جهانی 2014 صعود کرد، هنوز بعضی‌ها مشغول فوتبال بازی کردن هستند و به مربیگری فکر هم نمی‌کنند. با این حال شجاعی حالا در یک مسیر مهم قدم گذاشته و با پذیرفتن این مسئولیت بزرگ، یک تجربه تازه را سپری خواهد کرد.

به نظر می‌رسد تبریزی‌ها، اعتقاد ویژه‌ای به توانایی‌های فنی مسعود شجاعی دارند. این بازیکن تا امروز حتی در یک مسابقه هم تجربه نشستن روی نیمکت به عنوان «دستیار» را نیز نداشته است.

در حقیقت او حتی یک روز هم مسئولیت کار فنی را تجربه نکرده و ناگهان از هفته ششم لیگ برتر، در این موقعیت قرار گرفته است. بعید به نظر می‌رسد که کاپیتان مسعود از همین حالا آمادگی تبدیل شدن به یک مربی تمام‌وقت را داشته باشد. کاملا بعید به نظر می‌رسد که او در همین جایگاه باقی بماند و تا پایان فصل به عنوان مرد اول نیمکت تراکتور فعالیت کند. باشگاه دیر یا زود باید او را به پست اصلی‌اش برگرداند و معلوم نیست که این اتلاف وقت، چه دلیلی دارد. واضح به نظر می‌رسد که تراکتوری‌ها اساسا ایده فنی مشخصی برای نیمکت‌شان ندارند و هر لحظه ممکن است دست به یک انتخاب متفاوت برای تیم بزنند.

این تیم، فصل را با علیرضا منصوریان شروع کرد و پس از تنها سه بازی، به مهدی تارتار پیشنهاد مربیگری داد. اتفاقی که جایگاه منصوریان را در تیم کاملا متزلزل کرد. مهدی تارتار از پیکان جدا نشد اما علیمنصور فقط دو هفته بعد حکم برکناری گرفت و حالا مسعود، مربی موقت تبریزی‌ها به شمار می‌رود و گفته می‌شود این روند تا نیم‌فصل ادامه پیدا خواهد کرد. آن هم در شرایطی که تا نیم‌فصل، حداقل 9 مسابقه دیگر باقی مانده است. اگر تراکتور به انتخاب یک مربی جدید فکر می‌کند، بهتر است این کار را همین حالا انجام بدهد تا آن مربی، فرصت کافی برای کار کردن با تیم داشته باشد. از آن‌جایی که تیم نمی‌تواند به سراغ گزینه‌های خارجی برود و باید انتخابش را از فوتبال ایران انجام بدهد، دلیل این تعلل در انتخاب سرمربی جدید، اصلا مشخص نیست. شاید هم آنها در انتظار اخراج یکی از مربیان فعلی شاغل در لیگ برتر یا استعفای او هستند!

مسعود حالا سرمربی تیمی شده که هوادارانش دو فصل قبل با چند نتیجه ضعیف، به کاپیتان تیم محبوب‌شان سیلی زدند! شجاعی طعم این سیلی را چشیده و اهمیت این موقعیت را به خوبی درک می‌کند. شاید بهتر باشد او خودش را در این جایگاه هزینه نکند. چراکه انجام چنین کاری برای او، به صبر و یادگیری به مراتب بیشتری نیاز دارد.

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: