سیر تا پیاز ازدواج عروس علی پروین با آقای بازیگر! + عکسهای خانوادگی سلطان

علی پروین در روز سوم مهر 1325 متولد شد. علی پروین در تهران، محله بازار، کوچه غریبان به دنیا آمد.علی پروین پنجمین فرزند یک خانواده پرجمعیت ده نفره است. علاقه علی پروین به فوتبال از همان سال های کودکی شکل گرفت . در همان سالها خانواده علی پروین به محله دولاب ( خیابان عارف) نقل مکان کردند. این جابجایی در افزایش علاقه او به فوتبال تاثیر بسزایی داشت زیرا محله دولاب به خاطر داشتن زمین های خاکی فراوان مثل زمین نادر، زمین منبع، زمین عارف و ... مورد توجه علاقه مندان به فوتبال بود .

وی در مهرماه 1332 وارد دبستان شد و از مدرسه توحید، تحصیل را آغاز کرد ولی علاقه شدید او به فوتبال مانع پیشرفت او در زمینه درسی شد. پروین فوتبال را به طور جدی از دوازده سالگی و از زمین عارف واقع در خیابان 17 شهریور و محلات شیوا و غیاثی آغاز کرد . اولین تیمی که او به عضویت آن درآمد تیم عارف بود که با همت و تلاش جعفر بیگی تاسیس شده بود.پروین در جوانی به تیم البرز که در واقع تیم دسته دوم باشگاه کیان بود پیوست تیمی که توسط علی الهی و داود معروف اداره می شد .

ازدواج مجدد عروس سابق علی پروین با بازیگر مشهور

نقاش معروفی که همسر پسر علی پروین ، پیشکسوت معروف پرسپولیس بود ، پس از طلاق جنجالیش با اشکان خطیبی بازیگر سینمای ایران ازدواج نمود . آناهیتا درگاهی با عروس علی پروین شدن حسابی معروف شد .

چندی پیش خبر ازدواج آناهیتا درگاهی با محمد پروین پسر علی پروین منتشر شد . اما چندی نگذشت که این ازدواج همراه با طلاق پایان یافت . البته طلاق این دو زوج به همین راحتی نبود همراه با کلی جنجال بر سر مهریه و حق طلاق محمد پروین به پایان رسید.

آناهیتا درگاهی برای نقد کردن مهریه اش خانه ۳۰۰ میلیونی محمد پروین را فروخت . این خبر باعث شد که محمد پروین اعلام کند من همسرم را دوست دارم و هیچ وقت طلاقش نمی دهم . ماجرای آنها همانطور در حال پیچ و خم بود تا اینکه خبر طلاق رسمیشان رسانه ای شد .

ازدواج جنجالی عروس علی پروین

آناهیتا درگاهی از هنرمندان مطرح ایرانی به حساب می آید. حرفه اصلی خانم درگاهی نقاشی می باشد تا به الان سه نمایشگاه در بهترین مکان تهران یعنی کاخ نیاوران برگزار کرده است

خبر طلاق آناهیتا درگاهی هنوز از تب و تاب نیفتاده بود که خیلی سریع خبر ازدواجش با بازیگر مطرح ایرانی اشکان خطیبی منتشر شد.

اشکان خطیبی با حضور در برنامه گپ از وی سوال شد چگونه با همسرت آشنا شدی؟ در جواب گفت: کم کم به هم علاقه مند شدیم آخرش هم دل من رو دزدید و ازدواج کردیم.

آناهیتا درگاهی کارشناس ارشد نقاشی از دانشگاه هنر تهران است. او تاکنون سه نمایشگاه انفرادی در کاخ نیاوران وگالری سیحون و فرمانیه برپا کرده است. او همسر محمد پروین و عروس علی پروین بود که از پسر علی پروین طلاق گرفت . 

همچنین درگاهی در سه نمایشگاه گروهی در موزه هنرهای زیبا کاخ سعد آباد ، گالری کمال الملک و جم آرت گالری دوبی شرکت داشته است.

فیلم نامه «آخرین بار کی سحر رو دیدی؟» به قلم امیر عربی به نگارش درآمده و سرمایه گذار و مجری طرح فیلم جدید موتمن سعید عصمتی است.

علی پروین پیشکسوت تیم ملی و پرسپولیس

درخشش او و بازی های قابل قبولش باعث شد تا در سال 1334 به تیم کیان – که آن زمان منصور امیرآصفی را به عنوان مربی و بازیکنانی نظیر پرویز قلیچ خانی، گودرز حبیبی وعزت جانملکی را در اختیار داشت بپیوندد. وی دو سال در باشگاه کیان عضویت داشت.پروین در این زمان به تیم ملی فوتبال جوانان ایران دعوت شد و این تیم را در مسابقات 1966 فیلیپین همراهی کرد و تا مرحله نهایی صعود کردند ولی تیم به مقام قهرمانی دست نیافت. پروین در این دوره بازی ها 5 گل به تیم های ژاپن و سریلانکا زد.پس از تشکیل باشگاه پیکان در سال 1346 ، پروین به این تیم پیوست . وی در سال 1347 مرد شماره یک تیمش بود و در سال 48 علی رغم پیوستن بازیکنان بزرگی مثل همایون بهزادی که از پرسپولیس به پیکان آمده بودند باز هم بهترین بازیکن تیم بود و موفق شد با پیراهن پیکان به مقام قهرمانی برسد.بازی خوب پروین به همراه تیمش در برابر تیم های یاد شده موجب شد تا پیکان آوازه ای داشته باشد. همچنین این تیم در یک دیدار تدارکاتی دو بر یک مغلوب تیم ملی امید استرالیا شد. گل پیکان توسط پروین به ثمر رسید.

بازار تهران یکی از قدیمی ترین محله های تهران می باشد و علی پروین در یکی از کوچه های همین بازار قدیمی به دنیا آمده است . کوچه ای که علی پروین در آن چشم به دنیا گشود، «غریبان » نام داشت . البته او در این محل حضور چندانی نداشت و به خاطر شغل پدر، اعضای خانواده اش محل زندگی را بارها تغییر دادند که آخرین محل در دوران کم سن سالی علی پروین، محله «دولاب »بود. علی پروین فرزند ششم خانواده 10 نفری «حاج احمد» به شمار می رفت ، اما از نظرخصوصیاتی که داشت ، تبدیل به چهره اول خانواده شد. سوم تیرماه سال 1325 روزی بودکه افسانه فوتبال ایران ; علی پروین چشم به جهان گشود. هر افتخاری که از ذهن شما بگذرد، او به آن دست یافته است . البته توانایی های علی پروین فقط به همین افتخارات ورزشی ختم نمی شود; بلکه وی صاحب خصوصیاتی بوده و هست ، که او را ازدیگران متمایز می کند. در چشم او خیره شدن ودروغ گفتن محال است ; چون با لبخند می گوید:«بی خیال ».

پسر علی پروین

محمد پروین (12 خرداد 1367 در تهران) بازیکن فوتبال اهل ایران است. وی فرزند علی پروین است.

پروین سابقه بازی در تیم های پرسپولیس، استیل آذین، سایپا، دونایسکا استردا، پیکان، گهر زاگرس و پارسه این بازیکن در سن 26 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و مالکیت و مدیریت تولیدی نان فانتزی را عهده دار شد پروین خداحافظی زودهنگامش را به وضعیت کنونی فوتبال مرتبط دانست. او به تجارت برنج مشغول است.

 کاپیتان علی زاغی

اولین بار که با توپ فوتبال آشنا شد، انگار نیمه گمشده خود را یافته بود. وقتی 4 یا 5 ساله بود،قبل از این که با توپ بازی کند، به آن خیره می شدو مدت زمان زیادی آن را نگاه می کرد. با یک توپ می توانست از کله سحر تا اذان ظهر بازی کند. در ضمن او از همان دوران کودکی کاپیتان بچه های محل بود و کسی اصلا به خود اجازه نمی داد در جایی که علی زاغی حضور داشت ،حرف از کاپیتانی بزند.البته او خود هرگز ادعای کاپیتانی نمی کرد، اما خداوند به او نیرویی داده بود که همه را به سوی خود جذب می کرد و البته توانایی هایش نیز سرشار بود; چنانچه همان طورکه می دانید او بعدها کاپیتان بی جانشین سال های پرافتخار پرسپولیس و تیم ملی بود.علی پروین ، انگار کاپیتان به دنیا آمده بود و روز خداحافظی از فوتبال نیز به همه ثابت کرد که فوتبال ایران دیگر کاپیتانی مانند او به چشم نخواهد دید. او برای آخرین بار بازوبند کاپیتانی را در بازی پرسپولیس ، دارایی در سال 1366(27 تیرماه ) به بازو بست .بعد از رفتن علی پروین، پرسپولیس ، دیگر همچون او رابه خود ندید و البته فوتبال ایران نیز برای همیشه از ستاره ای در حد و اندازه های علی پروین محروم شد.

برگ کوچکی از خاطرات پروین

علی پروین مانند هر فوتبالیستی مسیرهای ترقی راطی کرد و از «کیان » به تیم ملی رسید. در این تیم زیر نظر «منصور امیر آصفی » کار می کرد که به تیم ملی دعوت شد. در سال 46; زمانی که بازی حساسی با تیم «شهربانی » داشت ، توسط«رایکوف » به تیم ملی جوانان دعوت شد. آن زمان ناصر حجازی و ناصر عبداللهی هم ازهمبازیان او بودند.علی پروین مانند هر فوتبالیستی مسیرهای ترقی راطی کرد و از «کیان » به تیم ملی رسید. در این تیم زیر نظر «منصور امیر آصفی » کار می کرد که به تیم ملی دعوت شد. در سال 46; زمانی که بازی حساسی با تیم «شهربانی » داشت ، توسط«رایکوف » به تیم ملی جوانان دعوت شد. آن زمان ناصر حجازی و ناصر عبداللهی هم ازهمبازیان او بودند.علی پروین سپس از کیان به «پیکان » رفت ، اما پیکان نیزپس از مدتی منحل شد. او می گوید:یک روز درخانه نشسته بودیم که همایون بهزادی و دکتربرومند به سراغم آمدند و به خاطر آنها باپرسپولیس قرارداد امضا کردم .

اولین مربی علی پروین

-علی الهی اولین مربی علی پروین بود که به خاطررفاقت با برادر بزرگتر پروین (عباس ) خواست که پروین در تیم «عارف » بازی کند. او آن زمان 15سال بیشتر نداشت .

بهترین بازی علی پروین

-علی پروین می گوید:بهترین بازی عمرم بااسترالیا در پیکارهای مقدماتی جام جهانی 1978 بود که در ورزشگاه آزادی برگزار شد وبازی ، با پاس گل من (1 بر صفر) به سود ما تمام شد.علی پروین در مدت بازی اش هیچ الگوی خاصی برای خود در نظر نگرفته بود. زمانی که نوجوان بود، هیچ وقت نمی گفت دوست دارم فلانی شوم یا... او می گفت :می خواهم خودم باشم ; علی پروین .

اولین تیم خارجی خواهان علی پروین

زمانی بود که تیم «کریستال پالاس » انگلیس خواهان علی پروین بود و مبلغ پیشنهادی آن زمان برای شماره 7 ایران ، 500 هزار دلار بود. پدرش موافقت خود را اعلام کرد که علی پروین به انگلیس برود، اما مادر گفت :«تو هنوز بچه ای ، آنجا دیوانه می شوی ، نمی توانی دوام بیاوری ... در غربت روحیه ات به هم می ریزد و...» این شد که او ازرفتن به انگلیس منصرف شد.

اولین اخراج علی پروین

اولین اخراج علی پروین مربوط به زمانی است که در بازیهای محلی در خیابان عارف بازی می کرد. او در یک مسابقه حساس با تیم عارف به مصاف تیم پیکان رفت . قضاوت این دیدار هم برعهده رضا غیاثی بود. او فکر کرد چون رضاغیاثی بچه محل اوست ، با خشونت او مدارامی کند، اما زمانی که اولین حرکت خشن را انجام داد، توسط رفیق و هم محلی اش (رضا غیاثی ) ازمیدان اخراج شد.

برکناری علی پروین از تیم ملی

در شروع این سال پرسپولیس بازی برگشت خود در جام در جام آسیا را در ورزشگاه آزادی در برابر نیسان ژاپن برگزار کرد و در حالی که دربازی رفت نیمی از راه قهرمانی را طی کرده بود، در تهران و در کمال ناباوری یک بر صفر مغلوب حریف ژاپنی شد؛ و جام را از کف داد. در خرداد و تیر ماه سال 1372، تیم ملی فوتبال ایران در جام اکو قهرمان شد و سپس در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 موفق عمل کرد و به دور دوم صعود نمود. در جام حذفی آسیا (1993) پیروزی پس از غلبه بر السالمیه کویت در برابر العربی قطر باخت و حذف شد.

در جام آزادگان نیز پس از سایپا به مقام دومی رسید.

در مهر ماه 72 بازی های مقدماتی جام جهانی آمریکا در دوحه قطر برگزار شد و ایران در حالی که چند بازیکن نام آشنای خود از جمله کرمانی مقدم، پیوس و محرمی را به علت محرومیت و عابدزاده را به علت مصدومیت در اختیار نداشت و بدون بازی تدارکاتی جدی راهی این رقابت ها شد و در روز اول با 3 گل به کره جنوبی باخت. این باخت تبعات بسیار بدی برای فوتبال ما در پی داشت، زیرا بر اساس گفته های بازیکنان آن دوره، پس از این بازی در رختکن و هتل محل اقامت اختلاف و کشمکش بین بازیکنان و مربیان بالا گرفت تا جایی که بعضی از بازیکنان قصد ترک اردو را داشتند که با پا در میانی مسئولان، ظاهراً غائله خاتمه یافت. ایران در بازی دوم ژاپن را مغلوب کرد و در بازی سوم که از حساسیت بالایی بر خوردار بود به مصاف عراق رفت و مغلوب این تیم شد. کره شمالی را دو بر یک برد و در بازی آخر در برابر عربستان در یک بازی پر گل و بدون تاکتیک که فقط هدفمان گلزنی بود مغلوب عربستان شدیم تا این تیم به همراه کره جنوبی مسافر آمریکا شود. ایران در بین 6 کشور پنجم شد.

پس از بازگشت تیم ملی، نامهربانی با پروین از فرودگاه آغاز شد و تا منزل و محل کار او ادامه یافت حرمت او را شکستند، با نادیده گرفتن یک عمر بازی، مربیگری و افتخاراتی که برای پرسپولیس و ایران بدست آورده بود و با وجود اینکه پروین از ماه ها قبل از بازی های قطر بارها گفته بود که تیم ملی مشکل دارد (مشکل بازی تدارکاتی، بازیکن، مالی و...) پس از چند روز کادر مربیان تیم ملی شامل پروین، ابراهیمی، کماسی و مایلی کهن از کار برکنار شدند. البته تبعات شکست در قطر ادامه یافت تا آنجا که صفی زاده رئیس فدراسیون فوتبال و حسن غفوری فرد رئیس سازمان تربیت بدنی نیز کنار گذاشته شدند.

پس از برکناری پروین وی در تیم پرسپولیس هم مربیگری نکرد و محمد پنجعلی به همراه ناصر محمدخانی هدایت تیم را بر عهده گرفتند.

راهیابی به هیئت مدیره پرسپولیس

 دراواخر شهریور ماه سال 90 با حکمی از سوی محمد عباسی وزیر ورزش علی پروین به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره پرسپولیس انتصاب کرد وی همچنین محمد حسین ن‍‍ژاد فلاح (معاون سابق احمدی نژاد و رئیس سابق سازمان بنیاد شهید) و لطف الله فروزنده دهکردی (معاون برنامه ریزی و منابع احمدی نژاد) و سردار رویانیان و محمد پنجعلی را به عنوان دیگر اعضای هیئت مدیره انتخاب کرد که هیئت مدیره هم در اقداماتی سردار رویانیان را به عنوان مدیر عامل و فروزنده (معاون احمدی نژاد) را به عنوان رئیس هیئت مدیره انتخاب کردند.

علی پروین و مدیرعاملی پرسپولیس

 در 2 بهمن 1392، پس از استعفای محمدرضا رویانیان، در جلسه هیئت مدیره پرسپولیس، علی پروین به عنوان سرپرست مدیرعاملی پرسپولیس انتخاب شد.چند روز بعد در 7 بهمن 1392، علی پروین رسماً به عنوان مدیرعامل پرسپولیس تعیین شد. در 7 اردیبهشت 1393، هیئت مدیره جدید باشگاه پرسپولیس تعیین گردید، اما نام علی پروین در میان آنان دیده نمی شد. در 8 اردیبهشت 1393، با رأی اعضای هیئت مدیره جدید، علیرضا رحیمی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شد و جای علی پروین را گرفت.

افتخارات علی پروین

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با پیکان(1969)

• قهرمانی در جام دوستی با تیم پیکان (1969)

• قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (1973)

• قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (1975)

• قهرمانی در جام وحدت با تیم پرسپولیس (1981)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1982)

• قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (1982)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1986)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1988)

• قهرمانی در جام 17 شهریور با تیم پرسپولیس (1989)

• جام برندگان جام آسیا با تیم پرسپولیس (1991)

• قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (1992)

• قهرمانی در لیگ آزادگان با تیم پرسپولیس (1998–1999)

• قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر فوتبال ایران با تیم پرسپولیس (2001)

ملی

• قهرمانی در جام منطقه ای با تیم ملی فوتبال ایران (1970)

• قهرمانی در جام کوروش با تیم ملی فوتبال ایران (1971)

• شرکت در بازی های المپیک 1972 با تیم ملی فوتبال ایران (1972)

• قهرمانی در جام ملت های آسیا با تیم ملی فوتبال ایران (1972)

• قهرمانی در بازی های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (1974)

• شرکت در بازی های المپیک 1976 با تیم ملی فوتبال ایران (1976)

• گلزنی برای تیم ملی فوتبال ایران در بازی های المپیک 1976 برابر تیم لهستان (1976)

• قهرمانی در جام ملت های آسیا 1976 با تیم ملی فوتبال ایران (1976)

• بازی در جام جهانی فوتبال 1978 آرژانتین با تیم ملی فوتبال ایران (1978)

• قهرمانی در بازی های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (1990)

منبع: نمناک و ایران ناز