استقلال و پرسپولیس با این دو جای خالی چه می‌کنند؟

با جدایی شهریار مغانلو از پرسپولیس و شیخ دیاباته از استقلال، پر کردن جای آنها تبدیل به یکی از دغدغه‌های سرمربیان دو تیم شده است.

هر چند تقریبا استقلال فصل قبل به بازی بدون دیاباته عادت کرده بود اما مغانلو انتخاب اول یحیی گل محمدی در نیم فصل دوم لیگ بیستم برای خط حمله‌اش بود. 

با وجود مصدومیت‌ها و غیبت‌های مکرر دیاباته در ترکیب استقلال، اما این مهاجم جنم و استعداد خود را در گلزنی نشان داده بود و زدن ۲۷ گل در دو فصل حضورش در استقلال موید این نکته است. هم فرهاد مجیدی و هم هواداران استقلال به خوبی می‌دانند که یک دیاباته آماده، تقریبا رقیبی در بین مهاجمان لیگ ندارد و از دست دادن او نمی‌تواند یک اتفاق کم اهمیت در فصل نقل و انتقالات استقلال باشد. ارسلان مطهری که مهمترین انتخاب فرهاد مجیدی برای حضور در نوک حمله استقلال در فصل قبل بود، نتوانست تعداد گل‌های خود در لیگ را حتی دو رقمی کند. جدا از آمار گلزنی، دیاباته با سبک بازی و فیزیک تقریبا منحصر به فردش، مهاجمی بدون جانشین در ترکیب استقلال بود و باید پذیرفت که آبی‌ها مهاجمی خاص را از دست داده‌اند.

از آن طرف مغانلو نیز که در همان بدو ورودش به پرسپولیس در ترکیب اصلی قرار گرفت و تبدیل به انتخاب اول یحیی گل محمدی برای خط حمله شد، هر چند آمار گلزنی رویایی را در یک نیم فصل حضورش در ترکیب قرمزها به ثبت نرساند اما تاثیرگذاری‌اش را به اثبات رساند. او به خوبی خود را با حرکات وینگرهای پرسپولیس هماهنگ کرد و برخلاف آل کثیر و عبدی، نقش موثری در انتقال سریع‌تر توپ از خط میانی به حمله داشت و خط حمله پرسپولیس را پویاتر از قبل کرد. شرکت در درگیری‌های فیزیکی و استفاده از قامت بلند برای زدن ضربات سر اول و در کنار آن تکنیک مناسب او و دید خوبش به بازیکنان کناری، باعث شد تا از دست دادن او برای پرسپولیس، اتفاق مهمی باشد.

آنچه مشخص است پیدا کردن بازیکنانی که بتوانند نقش‌های تاکتیکی دیاباته در استقلال و مغانلو در پرسپولیس را ایفا کنند کار ساده‌ای برای سرمربیان دو تیم نیست. این کار برای مجیدی سخت‌تر هم هست چرا که تقریبا بازیکنی با قابلیت‌های مشابه دیاباته در لیگ ایران پیدا نمی‌شود. هر چند دیاباته نیز ضعف‌هایی چون بیش از حد ایستا بودن را در بازی خود داشت و از آن طرف مغانلو نیز تقریبا قابلیت استفاده مفید از پای راست خود را ندارد.

استقلال در فصل قبل چوب در اختیار نداشتن کامل دیاباته را خورد و از آن طرف به بازی کردن بدون او نیز عادت کرده. پرسپولیس نیز هر چند مغانلو را یک نیم‌فصل در اختیار داشت اما یحیی گل محمدی و شاگردانش به روزهای بازی بدون او و حتی آل‌کثیر هم عادت دارند. پس شاید آنچه در ذهن مجیدی و گل‌محمدی می‌گذرد پر کردن جای خالی این دو مهاجم در بازاری نقل و انتقالاتی باشد که زیاد هم مهاجم درجه یک در دسترسی عرضه نمی‌کند.